Naphasorn

Q อยากขอคำแนะนำ ผู้ป่วยโรคแพนิคและโรควิตกกังวลค่ะ

สวัสดีค่ะคุณหมอ คือหนูรู้ว่าตัวเองเป็นโรคแพนิค และโรควิตกกังวลมาได้ 1 ปีละ ค่ะ เนื่องจากที่ว่า มีอาหารมือสั่น ใจเต้นเร็ว 130ขึ้น หายใจไม่อิ่ม ตื่นกลัว อยู่ๆก็เป็น หนูอายุ 27 ปีละค่ะ ทำงานมาได้ 3 ปี ก็มีอาการ โดยก่อนหน้าที่จะมีอาหารหนูเป็นคนตื่นตัวอยู่ตลอดเวลา สู้กับงานตลอด ไม่ลางาน ขาดงาน พอตื่นตัวในเรื่องงานมากๆ ก็เริ่มมีอาการทางกาย ค่ะ เลยพอหมอทางอายุกรรม ท่านบอกว่าไม่เป็นอะไร ตรวจคลื่นไฟฟ้าหัวใจ อะไรก็ปกติ จนต้องไปพบจิตแพทย์เพื่อรักษา ทานlexapro 10 mg มา 6 เดือน มิย - มค แต่ปรากฏว่า จากที่เคยไปทำงานทุกวัน เริ่ม ไม่อยากออกไปไหน อยากอยู่แต่ในห้อง เท่านั้น แต่ไม่มีอาการซึงเศร้าอะไรนะคะ อยากอยู่นิ่งๆดูหนัง เล่นมือถือ จนไม่ไปทำงาน เลยปรึกษาคุณหมอ หมอก็บอกว่าไม่น่าจะซึมเศร้านะ เพราะยาก็แก้เศร้าอยู่แล้ว แต่อาการแบบนี้ก้ไม่หาย เลยเปลี่ยนหมอ หมอคนใหม่บอกว่า อาจเปนผลบ้างเคียงของlexapro ได้ เลยให้valdoxan มากินคู่กัน อาการก็ดีขึ้นนะคะ พอจะออกไปไหน ไปทำงานบ้าง แต่ความรู้สึกไม่อยากไปไหนก้ยังมีอยู่ อยากจะทิ้งทุกอย่างดื้อๆ เมื่อก่อนจะกลัวโน้น กลัวนี้ มีครั้งนึงค่ะ มีนัดคุยงานเช้า แต่ไปไม่ไหว เพราะปวดหัวเนื่องจากกลางคืนนอนไม่หลับ พอไม่ได้ไปตามนัด ก็เครียดค่ะ ร้องไห้ ว่าทำไมตัวเราเองไม่มีความรับผิดชอบเลย กลัวเค้าจะว่า กลัวเค้าไม่เข้าใจ ยิ่งที่ทำงาน มีคนแบบค่อนข้างเห็นแก่ตัวเยอะ เมื่อก่อน หนูจะไม่สนใจใครเท่าไร ทำแต่งาน พอตอนนี้ มันไม่อยากไป ไม่อยากเจอคนเหล่านั้น ทำใจสู้อยาก อยากแต่อยู่ที่ห้องเท่านั้น ไม่อยากไปไหน แต่ไม่ซึมเศร้านะคะ หนูอยากหายจากโรคพวกนี้ค่ะ อยากหายจากอาการแพนิค และอยากไปทำงานได้ปกติ

พญ.สาวิตรี

หมอเห็นใจอาการที่คุณเป็นนะคะ คงมีผลกระทบกับชีวิตคุณอย่างมาก และหมอก็ดีใจที่คุณได้รับการรักษาแล้ว อาการที่ยังหลงเหลือ อยากแนะนำให้แจ้งกับแพทย์ที่ดูแลอยู่ค่ะ เพื่อจะได้ประเมิน วินิจฉัย และการรักษา อีกครั้ง

โดยทั่วไป ภาวะวิตกกังวล และภาวะซึมเศร้า มีอาการคาบเกี่ยวกันได้ และ บางครั้งก็อาจเกิดร่วมกันได้ เนื่องจาก สารสื่อประสาทที่มีความผิดปกติ เป็นสารเดียวกัน การรักษาจึงมักใช้ยาในกลุ่มเดียวกันค่ะ

อาการแพนิก จัดเป็นโรคเรื้อรัง คือ อาการจะเป็นๆหายๆ แต่สามารถรักษาให้อาการอยู่ในภาวะสงบได้นาน โดยกินยาป้องกันและลดปัจจัยกระตุ้น เช่น กาแฟ บุหรี่ ความเครียด เป็นต้น

ส่วนภาวะที่ไม่อยากเจอใคร ไม่อยากไปไหน สามารถพบเป็นอาการหนึ่งในโรคซึมเศร้าได้ค่ะ แต่ทั้งนี้ต้องมีอาการอื่นร่วมด้วย เช่น รู้สึกตัวเองไร้ค่า เบื่ออาหาร นอนไม่หลับ อยากตาย ถ้าไม่มีอาการร่วมอื่นๆ อาจเกิดจากได้สาเหตุเช่น เมื่อความกังวลลดลง ความสบายใจเกิดขึ้น จนสามารถเป็นตัวเองได้อย่างเต็มที่ หรือ จากโรคทางกายบางอย่างเช่น ภาวะพร่องไทรอยด์ ซึ่งคงต้องให้แพทย์วินิจฉัยอีกครั้งค่ะ